Aladdin 2019 1080p Türkçe Altyazı izle

Anasayfa >

Yeni “Aladdin” adlı yeni canlı aksiyondan haberdar olan bir anda, bir karakter diğer üç karakterin eskizini tutar. Eskiz, izlediğiniz filmin temeli olan 1992 Aladdin canlandırması ismininin tarzında yapılan bir çizgi çizimdir. Bu seyir ile daha keyifli olmaktan daha ilgili basit, eğlenceli ve doğrudan, var “gerçek.” Versiyonu yönlendirmeli tarafından Guy Ritchie ile Will Smith geç görevini devraldı Robin Williams rolünde olanlar öncelikleri Genie-çevirir. Bu asla eğlenceli olmadığını söylemek değildir, çünkü bazen – sadece sık sık kereste, yamalı, kıvrımlı ve genellikle ilhamdan mahrumdur. Bu bir filmin dans eden bir fili. Birkaç iyi hareketi var, ama asla ışıklarının üzerinde durmazsın.Tarafından yazıldı John, Ağustos ( “ Big Fish müzik ve şarkıları ile birlikte,”) ve Ritchie tarafından yeniden yazılmış Alan Menken’la (ve geç Howard Ashman ) artı İyi Orijinal Şarkı Oscar filmi hak kazanmak için öngörülen orijinal melodileri bir çift film maalesef Hem Disney özelliklerinin hem de bilgisayar animasyonunun bu dönemini özetleyen Josh Raby tarafından yapılan bir gözlemin mükemmel bir örneği : “Etkileyici animasyon filmleri fotogerçekçi yeniden çizmelere dönüştürmek için CGI kullanımı, bir ekmek kızartma makinesi yapmak için sihirli bir değnek kullanmak gibi geliyor.”

Bu “Aladdin” hala sihirli bir lamba ve sihirli bir halıya sahip olan, büyük bir mavi cin çağırır ve bir kalbin kazanması için bir plana girer, fakir bir “sokak faresinin” komik-duygusal-ilham verici hikayesidir. prenses ve şeytani bir vizierin krallığı kahramanın babasından uzağa çalmasını engelleyin. Potansiyel olarak en az iki tane iyilik var ve biraz da orijinal, bu remake’den çıkma ve kendilerini ifade etme mücadelesi veriyor. Birincisi, cinlerin Aladdin ( Mena Massoud ) ile nasıl bir bağ kurduğu ve hiçbir cins / efendi kuralını çiğnemeden kendi özgürlüğünü korumaya çalıştığının öyküsüdür . Diğeri prenses Jasmine ile ilgili ( Naomi Scott)) Kendisi bir köylü olarak gizlenmekten ve ortaklarla takılmaktan hoşlanan ruhlu bir feminist değil, doğru yönde dürtülürse temsili demokrasi için telaşlanmaya hazır görünüyor. Bunların hiçbiri, spot ışığını çok uzun süre ele geçiremez. Ve bu utanç verici çünkü en zorlayıcı (en iğrenç olmasa da) “canlı aksiyon”, son zamanlarda Disney stüdyolarından çıkmış animasyon filmlerinin son zamanlarda biraz daha az sevilen oyunlardan fırladığı filmler oldu (“ The Jungle ” gibi) . “Uyuyan Güzelliği”, cadı bakış açısıyla hatırlatan “Pete’s Dragon” ve “ Maleficent ” adlı kitap , yeniden hatırlatmak yerine, eşlik eden parçalara, hatta yıkıntılara daha çok benzeyen eserler yarattı.

Bu, dövülmüş patikaya öyle yapış yapışır ki, ondan ayrılınca, sanki filmin tamamı, lambasından çıkan cin gibi, esaretten kaçmış gibi. Will Smith oyuncu kadrosundaki tek büyük yıldızdır, bu yüzden muhtemelen çerçeveleme aracına sahip olması kaçınılmazdı (Aladdin’in iki küçük çocuğuna hikayesini anlatan bir denizci). Gerçekten iyi çizgilerin çoğunu yeniden düzenlemesi istenmediğinde, 1992 versiyonundan şüpheler ve durumlar – ki bu muhtemelen zamanın% 70’ini oluşturur – rol üzerine kendi damgasını koyuyor.

Ancak fırsatlar azdır, bu nedenle Smith, esas olarak duygusal anlar sırasında ve Ritchie’nin akıllı alecky şaka için ustalığını göstereceği diyalogya dayalı komedi sahnelerinde kutsal metinden ayrıldığı zaman, anlar ayırt edici bir şekilde bir araya gelmez verim. Onlar sadece orada takılıyorlar, filmin var olma nedeninden kopuk hissediyorlardı, bu da insanları sevdiklerini bildikleri aynı şeyi, ancak biraz farklı görmeyi vaadiyle tiyatrolara çekiyorlardı.

Smith’in eş yıldızları da aynı sorunla karşılaşıyor. Massoud, animasyonlu meslektaşı’nın ikonik anlarını yeniden canlandırması gerekmediğinde parlayan bir deadpan çizgi enerjisine sahiptir. Ditto Naomi Scott, şiddetli bir saygınlığa sahip olan ve onun büyük orijinal sayısının , “ La La Land ” ve iki erkek tarafından yazılan ataerkilliğin susturulmasına ilişkin bir şarkısı olan “ Speechless ” ve onun orijinal orjinal numarasına yardım edemeyen Prenses Yasemin gibi. “Sevgili Evan Hansen” bestecileri Pasek & Paul — filme kapılı gibi çekildi. (Yine de, şarkı için motivasyon çok daha organik ve o filmi kendi üzerine inşa etmiş ya da daha da iyisi, öyküsünü ona odakladıktan sonra fırsatçı olmaktan çok samimi ve güçlü hissetmiş olabilir.) Marwan Kenzarihain vizier Jafar’ın performansı, en dikkat çekici şekilde orijinal filmden ayrılıyor. Kenzari, anti-kahramana geleneksel bir kötü adamdan daha yakın bir şey yaratmaya çalışır ve sonuçta güçlü bir karakterizasyondan (sonuç olarak her karakterde olduğu gibi, onu hayal kırıklığına uğratır), her ne kadar güçlü olursa olsun, bir hile veya titreşimden daha fazla bir şeyler yaratır. yarım. Küçük çocuklar ondan korkacaklar.

Açılış “Arabian Nights” sayısından “Benim Gibi Arkadaşım”, “Tamamen Yeni Bir Dünya” ya da ötesine, ana dizilerin çoğu aynıdır, ancak özellikle son yarım saat boyunca dağılmış birkaç taze bükülme olmasına rağmen . Bu “Aladdin” iki saat sekiz dakika uzunluğunda, orijinalinden 37 dakika daha uzun. Bu aynı zamanda tiyatro filmlerinde bir eğilimin parçası: belki de özel efektlere dayalı gişe rekorları kıranların giderek daha uzun ortalama çalışma süreleri, biletlerin çok pahalı olduğu şikayetlerine bir cevap, bu aslında gerçek ücretlerin önemli ölçüde artmadığını söylemenin bir yolu. 1970’lerin başlarında: daha uzun bir film = “paranızın karşılığını almak” ve böylece çocukları almayı, hatta imtiyaz standında bir şeyler satın almayı haklı çıkarır.

Film yapımcılığı hayal kırıklığı yaratan bir yaya: CGI ile birlikte dikişli uzun izleme çekimleri, CGI ile eklenen bazı “tehlikeli” kovalama sahneleri, devekuşu, fil ve maymun ve deve gibi bazı müzikal sayılar, hepsi CGI ve çerçevenin etrafında dolaşan Smith’in cinsi, Onun geniş ve CGI artırılmış gövde ve omuzları, meraklı bir şekilde ucuz görünümlü parıltı izini takip ederken dönüp sallanıyor ve dokuyor. Filmin, yabancı düşmanlığına ve ırkçılığın orijinaline aykırı suçlamalara değineceğine dair erken raporlar vardı, ancak film yapımcılarının kendisiyle gerçekten rahatsız olduklarına dair çok fazla kanıt yok.

Bu filmi izleyen hiç kimsenin bir şeylerin kaybolduğunu hissetmemesi oldukça muhtemel. Sinsi bir önizlemede gördüğüm izleyici kitlesi hafifçe hoşuna gidiyor gibiydi, ancak bu gibi durumlarda onları gerçekten kazanan bir film veya biletlerin ücretsiz olduğu gerçeğini bilmek imkansızdı. Aladdin ve Genie arasındaki birkaç şakacı dost-komedi borsalarının yanı sıra, en iyi görünen bitlerin çoğu orijinalinden ithal edilmektedir. Son zamanlarda Disney’in hatırlattığı gibi, bu, özellikle bilim kurgu maceraları, süper kahraman anlatıları ve peri masalları söz konusu olduğunda, film endüstrisinin geri kalanını etkileyen aynı yanılgıya bağlı görünüyor. Bir “çizgi film”, bir şekilde “gerçek film” değildir ve bu nedenle en pahalı ve en çok tanıtılan sinema filmlerine verilen otomatik saygıya layık değildir ve onu görmek için para ödeyenlere değil. Bunların hepsi aynı zamanda garip, bu tür filmlerin CGI’ye ne kadar bağımlı olduğunu düşünürken, dağları, binaları ve kaplan ve parakeetleri olanlardan ve sıfırlardan mümkün olduğunca “gerçek” göstermeye çalışırken bile. “Aladdin”, sonuçta, “ Star Wars – Bölüm I: The Phantom Menace ” den daha gerçekçi değil., ”20 yıl önce ortaya çıktı ve nispeten kabataslak bilgisayar görüntüleri var.

Bu, görünüşe göre, hem izleyicilerin hem de onlara hizmet eden film yapımcılarının sinema endüstrisinin gitmesini istedikleri yerdir. Ekmek kızartma makineleri, gözün görebildiği kadarıyla.